Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka
1. Co to jest wczesne wspomaganie rozwoju dziecka?
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka to wielospecjalistyczne, kompleksowe i intensywne działania, mające na celu stymulowanie funkcji odpowiedzialnych za rozwój psychomotoryczny i komunikację małego dziecka, od chwili wykrycia niepełnosprawności do czasu podjęcia przez dziecko nauki w szkole, a także pomoc i wsparcie udzielane rodzicom i rodzinie w nabywaniu przez nich umiejętności postępowania z dzieckiem.
2. Dla kogo organizowane są zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka?
• wczesne wspomaganie rozwoju dziecka organizowane jest dla dziecka o nieprawidłowym rozwoju od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
• wczesne wspomaganie rozwoju dziecka organizowane jest dla dziecka z niepełnosprawnością posiadającego opinię o potrzebie tego wspomagania wydaną przez Poradnię Psychologiczno – Pedagogiczną.
3. Jakie są zasady przyjęcia dziecka na zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju?
Rodzice składają wniosek/podanie o zorganizowanie zajęć oraz opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, wydaną przez Poradnię Psychologiczno - Pedagogiczną. Zajęcia prowadzone są w wymiarze od 4 do 8 godzin w miesiącu w zależności od możliwości psychofizycznych i potrzeb dziecka.
4. Jakie są nasze cele i zadania?
Celem wczesnego wspomagania jest pobudzanie i stymulowanie ruchowego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia u niego niepełnosprawności do czasu podjęcia nauki w szkole. Udział w zajęciach jest etapem przygotowującym dziecko do podjęcia nauki
w szkole i obejmuje:
• ustalenie kierunków i harmonogramu działań w zakresie wczesnego wspomagania i wsparcia rodziny dziecka,
• nawiązanie współpracy z zakładem opieki zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,
• opracowanie i realizowanie z dzieckiem i jego rodziną indywidualnego programu terapeutycznego,
• analizowanie skuteczności pomocy udzielanej dziecku i rodzinie.
Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dziecka może dotyczyć:
• rozwoju motorycznego,
• stymulacji polisensorycznej,
• rozwoju mowy i języka,
• orientacji i poruszania się w przestrzeni,
• usprawniania widzenia, słuchu,
• umiejętności samoobsługi i funkcjonowania w środowisku,
• komunikacji z otoczeniem i funkcjonowania w relacjach z innymi.
5. Kto wchodzi w skład zespołu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka?
W skład zespołu wchodzą specjaliści posiadający przygotowanie do pracy z małymi dziećmi o zaburzonym rozwoju psychoruchowym.
• pedagog,
• psycholog,
• logopeda,
• terapeuta rehabilitacji ruchowej,
• inny specjalista w zależności od potrzeb dziecka i jego rodziny.
6. Jak wyglądają zajęcia?
• metody i treści zajęć dobierane są indywidualnie,
• terapeuta pracuje z dzieckiem indywidualnie /na zajęciach obecny może być rodzic, gdy tego wymaga terapia,
• cele programu realizowane są w różnych miejscach np.: przy stoliku, na dywanie,
w gabinetach specjalistycznych,
• praca terapeuty z dzieckiem omawiana jest z rodzicami,
• uwzględniane są preferencje dziecka, jego zainteresowania oraz ulubione formy aktywności.
7. Jakimi metodami pracujemy z dziećmi?
• Behawioralne metody edukacji,
• Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz,
• Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,
• Metoda symultaniczno-sekwencyjna wczesnej nauki czytania J. Cieszyńskiej,
• Metoda Klanzy,
• Gry i zabawy matematyczne E. Gruszczyk – Kolczyńskiej,
• Terapia zabawą,
• Metody wspomagające porozumiewanie się,
• Programy multimedialne,
• Inne, w zależności od potrzeb dziecka.
8. Jakie są korzyści dla dzieci objętych wczesnym wspomaganiem rozwoju?
• wcześniej zdobywają sprawność w zakresie samoobsługi,
• stają się bardziej sprawne ruchowo, dojrzalsze poznawczo i emocjonalnie,
• uzyskują gotowość do przebywania w nowym środowisku,
• łatwiej nawiązują kontakty rówieśnicze,
• są lepiej przygotowane do rozpoczęcia systematycznej nauki szkolnej.
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka:
• zmniejsza ryzyko opóźnień rozwojowych,
• spełnia funkcję terapeutyczną,
• zmniejsza skutki uboczne niepełnosprawności ciążącej na dziecku,
• dostarcza informacji z zakresu diagnozy, przyczyn zaburzeń i prognoz rozwoju,
• umożliwia całej rodzinie przystosowanie się do nowej sytuacji związanej obecnością
i postępowaniem wobec dziecka z niepełnosprawnością,
• pomaga rodzicom ze wsparciem psychologiczno – pedagogicznym lepiej funkcjonować na wielu poziomach.
